Grisi va a riscattari la figlia, ma Gaminnuni cci la nega.
Ma cu je ca li fici sciarriari?
Lu diu figliu di Jovi e di Latuna
Ca ci l’avìa ccu ddu re, a quantu pari,
e cci mannaju la pesti babbuna
au campu di li Greci a vinnicari
lu sgarru fattu contru la pirsuna
di lu so sacirdotu. E ‘ntre n’istanti
murìanu cuomu muschi tutti quanti.
Lu sacirdotu Grisi avìa vinutu
a li navi di li Greci a liberari
la figlia, cc’un carrettu cucucciutu
d’oru e d’argentu, ca vulìa pagari.
Ma lu re supremu, ca jera cruzzutu,
dissi di no e un ci la vosi dari.
Perciò cci arrispunnì di malagrazia
E si tirà di ‘ncuoddu ssa disgrazia.
Lu sacirdotu Grisi jera paratu
cuomu cummeni nni ddi circustanzi.
Li fasci ‘ntesta e lu scettru doratu
tinìa e s’apprisintaju dda davanzi
Gaminnuni lu re stava assittatu
ccu na facci ca un dava tanti spranzi.
Ma Grisi ccu rispiettu e curtisìa
accuminccià a parlari e cci dicìa:
Figli d’Atrè e vuatri ca viniti
di la Grecia e purtati li stivali,
l’aguriu ca vi fazzu, lu viditi,
je ca tutti li dii di ‘ncelu ‘mmortali
vi facissiru la grazia ca vuliti
di cunquistari Troja, e senza mali
turnassivu tutti a lu vuosciu paìsi
senza danni e appizzaricci li spisi.
A ma figlia ca l’aviti ‘mputiri,
ca vuogliu beni cchiù di l’arma mia,
libratimilla e facitimi jiri
ricanuscanti e gratu intra nni mia.
A ma figlia vi la pagu; e tiniri
vi putiti lu carru ca je ccu mia.
E si lu diu Puddu rispittati
mi sciugliti a ma figlia e mi la dati.”
Cci abbattieru li manu tutti quanti
li Greci c’abbistaru ddu carrettu.
“La figlia dammuccilla cca all’istanti,
lu sacirdotu merita rispettu.
E rispittammu a Puddu saittanti
senza ccu d’iddu mintininni a piettu.
E l’oru e l’argenti nni pigliammu
e a lu diu cuntenti lu lassammu.”
Ma Gaminnuni si vulìa tiniri
dda picciuttedda ca cci piacìa.
Ca dda pruposta un ci fici piaciri
(Grisi cci parsi na gran cammurrìa).
E arraggiatu scattiaju a diri
ccu na superba ca parìa fuddìa:
“Vicchiazzu tristu, vatinni all’istanti
e un ti fari piscari cca davanti.
Ca la picciotta un ti la vuogliu dari;
ormai addivintaju cosa mia.
Pp’accamadora ccu mia av’a stari,
e ad Argu sinn’av’a veniri ccu mia;
ca dda av’a stari a tessiri e filari
e ajiutari a la muglieri mia.
Quann’e vecchia la mannu a libertati.
Ora vatinni, mannò scippi lignati.”
Si scantaju lu vicchiarieddu, e siddiatu
sinni jì zittu e si piglià la via
randu randu a lu mari e dispranzatu
s’arrivurrgì a Puddu, ca cci avìa
lu cori piezzi piezzi e disfizziatu
e ccu li larmi a l’uocchi cci dicìa:
Diu, tu ca manii l’arcu d’argentu,
e duni protezioni ogni momentu
a Grisa e a Cidda e si lu ‘mperaturi
di Tenitu potenti, dammi ajutu.
Tu ca di surci si distrudituri,
ascutami tu, ca t’aju uffrutu
rosi e hiuri a lu tempiu a tutti l’uri
e ciaravieddi e corchi vo curnutu,
ca lu grassu addumà ‘ncapu l’ataru
e uogliu e vinu tuttu l’arrusciaru.
Ora lu vidi ca ti staju appriannu
ccu li lagrimi all’uocchi? M’a ‘scutàri
la ma priera, ca ti sta acchianannu
‘nzina nni tia. Mi puozzu fidari?
Lu sgarru a mia cci av’a fari dannu
a li Greci tutti ca l’ann’a pagari
ccu li to flecci. A mia satisfazioni
dunami e a iddi na gran lezioni.”
|